دلم برای پاکی دفتر نقاشی و گم شدن در آن

خورشید همیشه خندان، آسمان همیشه آبی

زمین همیشه سبز و کوههای همیشه قهوه ای

دلم برای خط کشی کناردفتر مشق با خودکار مشکی و قرمز

برای پاک‌کن های جوهری و تراش های فلزی

برای گونیا و نقاله و پرگارو جامدادی

دلم برای تخته پاک‌کن و گچ های رنگی کنار تخته

برای اولین زنگ مدرسه

برای واکسن اول دبستان

برای سر صف ایستادن ها

برای قرآن های اول صبح و خواندن سرود ایران اول هفته

دلم برای مبصر شدن ، برای از خوب ، از بد

دلم برای ضربدر و ستاره

دلم برای ترس از سوال معلم

کارت صد آفرین

بیست داخل دفتر با خودکار قرمز

و جاکتابی زیر میزها ،

جا نگذاشتن کتاب و دفتر

دلم برای لیوان‌های آبی که فلوت داشت

دلم برای زنگ تفریح

برای عمو زنجیر باف بازی کردن ها

برای لی‌لی کردن

دلم برای دعا کردن برای نیامدن معلم

برای اردو رفتن

برای تمرین های حل نکرده و اضطراب آن

دلم برای روزنامه دیواری درست کردن

برای تزیئن کلاس

برای دوستی هایی که قد عرض حیاط مدرسه بود

برای خنده های معلم و عصبانیتش

برای کارنامه.... نمره انضباط

برای مُهرقبول خرداد

دلم برای خودم

دلم برای دغدغه و آرزو هایم

دلم برای صمیمیت سیال کودکی ام تنگ شده

نمی دانم کدام روز در پشت کدام حصار بلند کودکی ام را جا گذاشتم

کسی آن سوی حصار نیست کودکی ام را دوباره به طرفم پرتاب کند؟

نظرات شما عزیزان:

مهدیه

ساعت23:31---20 تير 1392

یادمه وقتی کلاس اول بودم ردیف وسط میز یکی مونده به آ خری می شستم . تو اون میز سه نفر می شستیم من نفر وسطی بودم. بعد یکی از بغلدستیام فکر کرد من رو میز آب ریختم، زنگ تفریح خورده بود معلممون هنوز نیومده بود. مبصرمونم که کلاس پنجمی بود تو کلاسمون بود . خلاصه اون بغلدستیم به مبصر گفت و مبصر منو اورد پا تخته و گفت همین جا باید وایسی! منم گریم گرفته بود. معلممون اومد سر کلاس. من رفتم سر جام نشستم ولی به معلممون نگفتم آخه خیلی خجالتی بودم

بشار

ساعت8:25---23 شهريور 1390

[وب سایت] - [ایمیل]

تمام کودکیم

مثل یک نقاشی

در خمیازه ی یک دود

پشت خطوط یک خانه و یک در

که شاید بسته ماند

مانند کیفم

روز تعطیل بعد از مدرسه ...

و آرزوهایم !

در همان کوچکی مداد رنگی

عاقبت

زیر نیمکت جا ماند ...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: